1.“ชอบหาเงินมากกว่าชอบใช้เงิน”

ถ้าชอบใช้เงินต้องไปเกิดเป็นลูกเถ้าแก่เพราะตัวเถ้าแก่ต้องมีนิสัยชอบหา รู้ค่าของเงินผมชอบคบคนรวย ถ้าคบผิวเผิน คุณจะเห็นแค่เปลือก คือ เห็นว่าเขาใช้เงินยังไง : ถ้าเราใช้เงินตามคนรวย เราจะ ซ ว ยแต่ผมชอบคบถึงแก่น คือ คบจนรู้ว่าเขาทำงานหาเงินกันยังไง : อันนี้ถ้าเราปรับให้หาเงินตามแบบเขา เราจะรวย

2.“รับผิดชอบเงินตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย”

เถ้าแก่ทุกคนต้องบริหารรายรับรายจ่ายได้ดี คนสมัยนี้เป็นเถ้าแก่ย ากเพราะใช้ชีวิตติดหนี้ตั้งแต่เริ่มทำงาน…ชีวิตหนี้

3.“ชอบทำอะไรแตกต่าง”

ถ้าชอบทำเหมือนคนอื่น อย่าเปิดธุรกิจเลย มันเหนื่อยเปล่า เถ้าแก่ต้องกล้าทำในสิ่งที่ไม่มีใครทำลูกจ้างชอบการแข่งขัน แต่เถ้าแก่ชอบทำสิ่งที่ไม่ต้องแข่งกับใคร

4.“มีนิสัยให้ก่อนค่อยรับ”

ถ้าเป็นลูกน้อง ต้องการรับก่อนทำงาน เขามักถามว่า ฉันจะได้เงินเดือนเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้แสดงฝีมือทำงานเลยส่วนเถ้าแก่จะบอกว่า ชิมก่อน ถ้าไม่ดีไม่ต้องจ่ายเงิน

5.“กล้ามองการณ์ไกล”

คนส่วนใหญ่ชอบมองใกล้เพราะมันดูปลอดภัย ลูกจ้างรายวัน มองผลตอบแทนสิ้นวัน ได้เงิน 300 บาท ลูกจ้างประจำมองผลตอบแทนสิ้นเดือน ได้เงินหลักหมื่น ส่วนเถ้าแก่มองผลตอบแทนธุรกิจ มองเป็นปี เพื่อเงินหลักแสน หลักล้าน – มองไกล รอได้ เพื่อเงินก้อนใหญ่

6.“พูดได้ขายของเป็น”

ถ้าพูดไม่ได้และขายของไม่เป็น อย่าริเป็นเถ้าแก่ ยกเว้นคุณจะมีหุ้นส่วนที่ทำได้ การทำธุรกิจทุกอย่าง หนีไม่พ้นการขาย การนำเสนอ การขายฝึกได้เพราะไม่ใช่เรื่องพรสวรรค์ วิธีเริ่มฝึกนักขายที่เก่ง คือ เริ่มศึกษาสินค้าที่จะขายให้รู้จริง รู้ลึก รู้กว้าง จากนั้นการขายจะไม่ใช่เรื่องย าก

7.“รู้จักใช้เครื่องทุ่นแรง”

ใช้เครื่องจักร ใช้ลูกน้อง ใช้เทคโนโลยี…ถ้าเป็นเถ้าแก่แล้วใช้แต่ตัวเองก็ไม่ต่างอะไรกับการเปลี่ยนที่ทำงาน คือ จากกรรมกรในบริษัทมาเป็นกรรมกรอิสระ (หนักกว่าเดิม)ลองสำรวจ 7 ข้อที่กล่าวมา เพื่อดูว่าเราพร้อมจะเป็นเถ้าแก่แค่ไหน